مدینه شد ز داغ مصطفى بیت الحزن امشب/ فضاى عالم هستى بود غرق محن امشب
مکن اى آسمان روشن چراغ ماه را کز کین/ چراغ لاله شد خاموش در صحن چمن امشب
******
بر در دوست به امید پناه آمدهایم / همره خیل غم و حسرت و آه آمدهایم
چون ندیدیم پناهى به همه مُلک جهان/ لاجرم سوى رضا بهر پناه آمده ایم